فرهنگ چای در ایران ؛ وقتی از چای مصرفی ایرانی ها یاد میشود منظور چای سیاه است که دارای رنگ مشخص قهوهای مایل به قرمز است . در میان ایرانی ها حتی صحبت در مورد چای کیسهای هم توهین آمیز است ! شدت رنگ ، کیفیت چای را مشخص میکند .
مانند بسیاری دیگر از خاورمیانهای ، ایرانی ها در افزودن مقدار زیادی آب به چای خود مردد هستند و نوع بسیار تیره و تلخ آن را تهیه میکنند .
دمنوش های گیاهی در ایران نیز مانند سایر کشورهای خاورمیانه رواج دارد . آنها چای را با گیاهان و ادویه های مختلف دم میکنند . رایج ترین آنها دارچین ، هل و زعفران هستند . چای لیمونیز نوع دیگری است که بیشتر مورد توجه قرار گرفته است که با لیموی خشک درست میشود .
با توجه به استقبال از چای های طعم دار ، تولید کنندگان سعی کرده اند از میوه هایی برای ترکیب با چای استفاده کنند .
چه چای کم رنگ ، چه چای پر رنگ در هر زمانی از روز میتوانید چای را در خانه ، مغازه یا اغذیه فروشی ها پیدا کنید .
ایرانی ها برای به دست آوردن طعم و رنگ عالی ، سماور یا کتری را گاهی نزدیک به 45 دقیقه روی اجاق میگذارند . آنها معتقدند چای باید حداقل 15 دقیقه دم شود تا قهوه ای مایل به قرمز درست ظاهر شود .
سپس چای را در لیوانی به شکل لاله سرو میکنند .چایخانه ها در ایران از دوران قاجار وجود داشته است . دیوارهای اکثر این چایخانه های باستانی با صحنههایی از منظومه حماسی شاهنامه ، سروده شاعر نامدار پارسی گوی فردوسی نقاشی شده است .